De leidinggevende keek me compleet machteloos aan, niet wetende wat er was misgelopen en nog onthutst door het voorval. Hij had net een -naar zijn gevoel- positieve en gezonde uitdaging meegeven aan een van z'n mensen, maar in plaats dat die persoon het energiek en geëngageerd op nam, zonk de moed hem in de schoenen. Als een geslagen hond, en met een extra last op z'n schouders, droop het teamlid af.
Jammer, en een gemiste kans voor de leidinggevende. Met een paar kleine aanpassingen was datzelfde teamlid namelijk wel vol energie buiten gehuppeld, klaar om het beste van zichzelf te geven!
Zo'n situatie ook al meegemaakt?
En wil je weten wat je er aan kunt doen?
Veel heeft te maken met de verborgen gevoeligheden die er spelen: waar knapt de persoon op af? waar is hij heel gevoelig aan? waar liggen zijn noden? wat vind hij heel belangrijk? hoe percipieert hij de situatie?
Als je zulke zaken niet op voorhand kent, is het een slag in het duister. De kans dat je dan precies die snaar weet te raken die iemand volledig in vuur en vlam zet, is dan ook bijzonder klein.
Nochtans heeft Stephen Covey hier al tientallen jaren geleden een gerichte oplossing voor geformuleerd:
"Eerst begrijpen, dan begrepen worden!"
Als je de moeite neemt om eerst goed te begrijpen wat er precies bij iemand speelt, hoe hij/zij er in zit en naar de situatie kijkt, wordt het veel eenvoudiger om, vanuit een insteek die aanspreekt, jouw boodschap over te brengen.
Klinkt eenvoudig, toch?
Waarom is het dan zo moeilijk om elkaar echt te begrijpen?
In veel gevallen gaan we er net iets te snel overheen. Want tenslotte ken je je collega's toch al, dus zal je ze toch ook wel begrijpen, niet?
Wel, dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Want wat je van iemand te zien krijgt of hoe jij dat opvat, kan door veel elementen beïnvloed worden: wat is het natuurlijke gedrag? wat is aangeleerd gedrag? hoe reageert iemand -of jijzelf- onder extreme druk? worden bepaalde stress-factoren ontkent en weggemoffeld? hoe is de 'temperatuur' van het moment?
En zelfs al zou je je collega wel helemaal begrijpen, in hoeverre heeft hij/zij dan ook het gevoel van begrepen te zijn?
Pas wanneer je echt begrijpt en dat ook kan overbrengen zodat de ander zich ook echt begrepen voelt, dan pas ontstaat de open ruimte die nodig is om een volgende stap te zetten of iets mee te geven dat kan aanslaan. Want dan weet je precies waar de andere persoon op zal schakelen!
Kortom, je kan er eigenlijk nooit op vertrouwen dat wat jij denkt te weten over de andere persoon ook daadwerkelijk zo is, want je staat nu eenmaal nooit volledig in zijn/haar schoenen.
Dus vanuit jezelf extra de aandacht vestigen op het diep begrijpen van de ander, en daarbij de ander ook het gevoel geven dat je hem/haar echt begrijpt, dat is nooit verloren tijd!
Wil je het effect van diep begrijpen zelf eens ontdekken?
Ga er dan bewust een week mee aan de slag. Een hele week lang inzetten op het zo diep mogelijk trachten te begrijpen van de ander. Heel bewust je eigen oordeel, aanvulling of boodschap uitstellen, en vooral je tegenspeler het gevoel meegeven dat hij/zij echt begrepen is.
Praktisch:
- "Say less, ask more!"
- Vat samen wat jij gehoord en begrepen hebt.
- Stel de toetsvraag of dat precies is hoe je tegenspeler het ook bedoelt of ervaart.
- Herhaal de eerste 3 stappen totdat er geen enkele toevoeging of nuancering meer gemaakt moet worden.
- Ga dan pas verder met je eigen inbreng.
Ik ben alvast benieuwd wat het jou oplevert als je hier bewust mee aan de slag gaat!
Wil je jouw effectiviteit als leider nog verder vergroten?
Contacteer me dan, zodat we kunnen verkennen wat er bij jou allemaal speelt, en hoe jij daarin kan groeien.
Geschreven door
Dennis Fredrickx
.jpg)
