In de vele gesprekken die ik wekelijks heb, merk ik dat er weinig mensen zijn die zich echt helemaal vrij voelen. Er is altijd wel ergens een situatie waar je jezelf wat gevangen voelt, of geen uitweg mee weet.
Dat belemmert op zich dan weer je vermogen om helder (en vrij) te denken, en ondermijnt je creativiteit (die we allemaal nodig hebben om te navigeren door de uitdagingen van het leven).
Nochtans hebben we in iedere situatie 3 opties waaruit we kunnen kiezen, en elk van die opties maakt het aanzienlijk makkelijker om met een specifieke situatie om te gaan.
Laten we de opties toelichten en ontdekken hoe je ze kunt toepassen!
Optie 1: Jezelf er bij neerleggen
De eerste optie is misschien de minst aanlokkelijke, al kan ze wel heel wat rust schenken. Je kunt niet elke oorlog bevechten. Je kunt niet alles (tegelijk) opnemen. Je hebt keuzes te maken, en voor sommige dingen kan je dan ook de keuze maken om er (tijdelijk) niets mee te doen en je gewoon neer te leggen bij hoe de situatie is en hoe het loopt.
Is dit een stukje gelatenheid? Ja, in zekere zin wel, al kan het ook tijdelijk zijn.
Dat wil echter niet zeggen dat die gelatenheid moet omslaan in een passiviteit of desinteresse. Personen die bijvoorbeeld heel sterk gepassioneerd zijn door hun hobby (bv skiën) werken in de zomer misschien maar net om hun wintervakantie te bekostigen, en leggen zich zo misschien neer bij de wensen en eisen van hun zomerjob alhoewel het helemaal geen uitgebluste of passieve mensen zijn. Hun échte interesse ligt gewoon ergens anders waardoor de keuze wordt gemaakt om in dit ene stukje van hun leven geen energie te investeren.
Optie 2: De situatie de rug toe keren
Volledig tegenover de eerste optie staat de tweede optie. Wanneer je jezelf helemaal niet kan neerleggen bij de situatie zoals ze is, en het in zodanige mate belangrijk voor je is dat het echt een breekpunt wordt, dan heb je altijd de optie om andere oorden op te zoeken.
In onze westerse wereld hebben wij de enorme luxe van allemaal een keuzevrijheid te hebben. Maak er dan ook ten volle gebruik van.
En tegelijk komt er op dat vlak dan heel dikwijls het 'ja maar...'-antwoord.
"Ik kan me dat niet permitteren.", of
"Wat gaan ze dan wel niet over mij denken?" zijn dan zo'n standaard antwoorden. Antwoorden die uitdrukking geven aan angsten die spelen.
De 2 grootste angsten die hier dikwijls opduiken, zijn de angst voor armoede (zowel financiële armoede als creatieve armoede) en de angst voor kritiek (de commentaren, de meningen, de bedenkingen van anderen). Maar wanneer je daar mee geconfronteerd wordt, bedenk jezelf dan dat angst eigenlijk een uitdrukking is van je integriteit. Hoe meer angst je voor iets voelt, hoe dichter het je bij jezelf zal brengen. Of om het in een slogan mee te geven:
"Angst is jouw kompas!"
Optie 3: De situatie veranderen
De derde optie ligt tussen 1 en 2 in. Je kunt jezelf er niet bij neerleggen,
EN je wil er ook geen breekpunt van maken. In tegendeel, je voelt je net enorm gedreven om de situatie aan te pakken en te veranderen.
Dat veranderen zal daarom niet altijd even gemakkelijk zijn. Het zal je tijd en energie kosten. Dat stoort je ook niet. Zelfs niet als de uitkomst onzeker is. Dan nog zal je het opnemen en alles uit de kast halen om er tegenin te gaan.
De 3 opties op zich zijn niet zo moeilijk. De grote moeilijkheid zit in de consequenties die elk van de opties met zich meebrengen.
Ga je voor optie 1, dan moet je het ook volledig kunnen los laten.
Ga je voor optie 2, dan heeft dat duidelijke gevolgen want dan laat je het helemaal achter je en verkies je iets anders.
Ga je voor optie 3, dan zal het misschien wel een kruistocht of strijd van lange adem worden waarbij je jezelf dan niet mag uitblussen.
Het belangrijke is wel om één van de drie opties te kiezen en aan te houden, want dat haalt je uit de verlamming en brengt je in de actie-zone waar er effectief iets kan gebeuren. En zelfs optie 1 (je er bij neerleggen) is actiegericht, want dan zal je het actief moeten leren loslaten en de situatie gewoon de situatie laten zijn.
Op die manier neem je volle verantwoordelijkheid voor alles wat er zich in je leven afspeelt. Want jij bepaalt waar je je energie naar toe brengt, waar je je in frustreert of waar net niet, wat je opneemt om te veranderen of wat je net helemaal de rug toekeert.
En hoe bepaal je nu die keuze?
Wel, start bij optie 3: wil je een deel van je leven, je tijd en energie spenderen aan het veranderen van die situatie waar je mee zit, zelfs al zou de uitkomst negatief zijn?
Als het antwoord een volmondige 'JA' is, dan weet je wat je moet doen.
Is het antwoord eerder een 'nee', ga dan naar optie 1: kun je de situatie helemaal los laten, je er niet in frustreren, het gewoon laten zijn en laten passeren? (of wil je dat althans uittesten?)
Als het antwoord een 'JA' is, dan weet je waar je mee aan de slag kunt.
Is het antwoord een 'nee', dan kom je vanzelf bij optie 2 uit en kun je maar beter de hele situatie de rug toe keren. Zelfs als je compleet overvallen wordt door allerlei angsten, want onthoud vooral dat angst jouw kompas is!
Wil je er mee aan de slag?
- Kies dan een situatie waar je al een tijdje mee worstelt (als zo'n situatie er is, dan zal je er niet lang naar hoeven te zoeken)
- Bepaal of je voor optie 1, 2 of 3 gaat, en zorg dat je acties daarna in lijn zijn met die keuze.
- En wanneer je met die acties dan aan de slag gaat, en je voelt je opnieuw vastlopen, kun je dit procesje gewoon herhalen (om dan misschien bij een andere optie en andere acties uit te komen).
Voelt dit alles voor jou aan als een té sterke simplificatie van de werkelijkheid omdat het in jouw situatie toch allemaal veel complexer is?
Of geeft het jou net bijzonder veel opluchting om te beseffen dat je bepaalde dingen echt wel helemaal achter je kan (en mag) laten?
Laat het me weten, en dan kunnen we er samen nog verder op inzoomen.
Geschreven door
Dennis Fredrickx